Πώς ξεκινάει το ταξίδι της ζωής;

Πιθανόν με την ευχή ο άνθρωπος να δυσκολευτεί όσο το δυνατόν λιγότερο. Σημαίνει πως οι δυσκολίες είναι αναπόφευκτες. Ήδη στα πρώτα βήματα του μικρού ανθρώπου πιο συχνές είναι οι πτώσεις , παρά η ισορροπία. Όμως, όσες είναι οι πτώσεις τόσες είναι κι οι φορές που σηκώνεται. Είναι τελικά το κάθε εμπόδιο για καλό; Η ζωή, το ανασήκωμα έρχεται ως απάντηση σε αυτή την πτώση, στον ίδιο τον θάνατο. Πού θα στρέψουμε το βλέμμα, στην αποτυχία ή σε αυτή την εσώτερη φυσική επιθυμία του ανθρώπου να σηκώνεται παρ’ όλα αυτά; Μας διδάσκει η φύση μας από την ώρα που γεννιόμαστε.

Ζούμε σε μια χώρα με πλούσιο ήλιο που δημιουργεί ένα κλίμα προς την ζωή. Μπορεί, όμως, για κάποιον ο ήλιος να είναι εμπόδιο στην καθημερινότητά του; Κι όμως, για κάποιους ανθρώπους που έχουν συγκεκριμένες ευαισθησίες π.χ. λόγω κάποιας νόσου, είναι εμπόδιο. Θα του λέγαμε το ίδιο εύκολα “κάθε εμπόδιο για καλό”; Πώς θα ανασηκωθεί αυτός ο άνθρωπος; Πώς η απώλεια, όχι από επιλογή, θα τον επαναφέρει στην φυσική του κατεύθυνση; Για αρχή, μπορεί και να ευχόταν να είχε γεννηθεί σε μια βόρεια χώρα ή να μετακομίσει εκεί.

Τι γίνεται στις περιπτώσεις του συμβολικού φωτός;

Αφενός, εκθειάζουμε το φως κι ό,τι προσφέρει. Αφετέρου, αποκαλύπτει ψεγάδια, ατέλειες, σε κάποιες περιπτώσεις τις εντείνει, αν δεν έχει πάρει κανείς τα κατάλληλα προστατευτικά μέτρα. Ανοίγουμε διάπλατα τις κουρτίνες ή τις τραβάμε ερμητικά κλειστά. Ορισμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να χαρούν όταν ακούν πόσοι φωτεινοί είναι, ή δεν μπορούν να χαρούν ένα ηλιόλουστο φυσικό τοπίο. Σαν το χρόνιο σκοτάδι που βρέθηκαν, όχι από επιλογή, να το βιώνουν ως το φυσικό και τώρα να τυφλώνονται, από επιλογή. Κι εδώ μας διδάσκει ο εαυτός μας ως βρέφος, μόλις αντίκρυσε το πρώτο φως. Αν ο άνθρωπος δεν συγκλονιστεί απέναντί του, αν δεν κλάψει, δε νιώσει δέος, δεν θα μπορέσει να το λάβει.

Χρειάζεται να ξέρουμε πόσο μικροί είμαστε απέναντι στην προοπτική μας. Η μόνη μετακόμιση που να χρειάζεται να κάνουμε είναι στο βαθύτερο εγώ μας, που διψάει για ανασήκωμα. Μεγάλος ο πόνος στην πτώση, μεγαλύτερος στη ψυχική μετακόμιση. Μέγιστο εμπόδιο ο θάνατος. Πριν από αυτό, με ποια ευχή θα ξεκινήσει το ταξίδι της ζωής και με ποια ευχή θα τελειώσει; Ποιος δικός μου ήλιος θα ανθίσει τη χώρα μου, το χώρο μου;

Πουρνάρα Μαρία